Słowem „masters” zwykło się w różnych dyscyplinach sportu określać sportowców, którzy ukończyli 35 lat i z racji wieku nie rywalizują już na najwyższym poziomie. Zamiast tego wybierają rywalizację ze swoimi rówieśnikami w kategoriach wiekowych. Można więc użyć odważnego uproszczenia i zaryzykować stwierdzenie, że „mastersi” to osoby przeżywające swoją sportową drugą młodość.

Wiadomo, że wiek 35 lat jest tutaj bardzo umowny, gdyż jest wiele dyscyplin sportu, w których wiek 35+ wcale nie oznacza sportowej emerytury. Zwłaszcza w odniesieniu do sportów wytrzymałościowych wiek 30-35 lat to bardzo często okres, w którym zawodnicy uzyskują wręcz apogeum swoich możliwości. Jeśli spojrzeć na przykład na maratończyków, kolarzy czy biegaczy na nartach to znajdziemy wiele przykładów 35 latków, którzy wciąż z powodzeniem rywalizują z zawodnikami o kilkanaście lat od siebie młodszymi i wciąż zdobywają laury w najważniejszych światowych imprezach. Przykładowo Bjørn Dæhlie, znakomity norweski biegacz na nartach gro swoich medali olimpijskich i mistrzostw świata zdobył mając 41 lat. Z naszego rodzimego podwórka wystarczy spojrzeć chociażby na Pana Roberta Korzeniowskiego. Nasz mistrz w chodzie, swój czwarty złoty medal olimpijski w chodzie na 50 km zdobył mając skończone 36 lat a jego wynik uzyskany na 10 km tuż przed olimpiadą w Atenach nadal jest oficjalnym rekordem świata masters w kategorii M35. Wśród polskich lekkoatletów Pan Robert jest zresztą bodajże jedynym Polakiem, który obecnie figuruje na liście rekordzistów świata mastersów w lekkiej atletyce.

„Mastersi” na całym świecie rywalizują w kategoriach wiekowych podzielonych na przedziały co 5 lat, począwszy od wspomnianych 35 lat. I tak mamy kategorie M35 (dla kobiet odpowiednio W35 lub po Polsku K35) dla osób w wieku 35-39 lat, M40/W40 lub K40 dla osób w wieku 40-44 lat, itd. Najstarsza oficjalnie notowana kategoria wiekowa mastersów to… M100/W100 (!). Na tym przykładzie widać, że uprawianie sportu nie zna pojęcia ograniczenia czasowego.

W Polsce w większości imprez sportowych, w których organizatorzy nagradzają uczestników w kategoriach wiekowych spotkamy kategorie wiekowe podzielone co 10 lat. I tak przykładowo M40/ K40 oznacza zawodników i zawodniczki w wieku 40-49 lat, M50, K50 dla 50-59 latków, itd. Zwykle taki wybór podyktowany jest to zdrowym rozsądkiem – bardzo często zdarza się, że w mniejszych biegach w poszczególnych kategoriach wiekowych startuje tak niewielu zawodników, iż dodatkowe rozbicie kategorii na „ciaśniejsze” spowodowałoby, że na podium stanęliby wszyscy uczestnicy w danej kategorii. To oczywiście pozbawia zawody elementy rywalizacji. Mogłyby się także zdarzyć sytuacje odwrotne, że w niektórych kategoriach wiekowych nikt nie zostałby sklasyfikowany.

Pieczę nad rywalizacją mastersów na świecie sprawuje Światowa Organizacja Lekkiej Atletyki Masters (World Masters Athletics, http://www.world-masters-athletics.org), która m.in. prowadzi oficjalną ewidencję rekordów świata w kategoriach wiekowych 35+, a także co dwa lata organizuje Mistrzostwa Świata. Pierwsze mistrzostwa świata mastersów odbyły się w 1975 roku w Toronto. Od tego czasu regularnie co dwa lata, a od 1991 roku corocznie organizowane są kolejne zawody rangi mistrzowskiej. Ostatnie mistrzostwa odbyły się w 2015 roku w Lyon.

Także w Polsce działa Polski Związek Weteranów Lekkiej Atletyki (www.pzwla.eu) a zawody rangi Mistrzostw Polski Masters są organizowane nieprzerwanie od 1978 roku.